"Tradycja przystrajania choinek trwa już bardzo długo. Pierwsze drzewka były ubierane w Alzacji. Tam dekorowano
je jabłkami. Miały one nawiązywać do rajskiego drzewa.
Na przełomie
XVIII i XIX wieku zwyczaje choinkowe przybyły do Polski. Początkowo
rozpowszechniły się w miastach, później dotarły również na wieś. Z
końcem XIX wieku choinka zjawiła się w Anglii i Francji. Od tego czasu
stała się najbardziej charakterystycznym symbolem
Świąt Bożego
Narodzenia.
Ubieranie choinki przyjęło się w domach katolickich,
jednak nie od razu zostało zaaprobowane przez Kościół. Tradycja ta
istniała już u pogan i miała charakter magicznego rytuału mającego
zapewnić ludziom bezpieczeństwo, dostatek, zdrowie i szczęście. Dekoracje były swego rodzaju talizmanem dla domu i chroniły go przed złymi duchami.
Tradycyjnie ubiera się sosnę lub jodłę. Według ludowych wierzeń
drzewo, zwłaszcza iglaste, jest uważane za symbol życia, odradzania się,
trwania i płodności.
Według wierzeń kościelnych zieleń choinki
symbolizuje nadzieję."
"Dawnymi, tradycyjnymi zdobieniami choinkowymi były ciastka, pierniczki, orzechy, małe, czerwone tzw. rajskie jabłuszka, własnoręcznie wykonywane w czasie adwentu ozdoby z bibuły, kolorowych papierów, piórek, wydmuszek, słomy i źdźbeł traw, kłosów zbóż itp.
Na gałązkach w wieczór wigilijny zapalano świeczki i tzw. zimne ognie.
Współcześnie, w zależności od kraju, ubiera się je nieco inaczej. Dekoruje się choinkę bombkami, cukierkami, papierowymi ozdobami, srebrnymi i złotymi włosami anielskimi.
W większości krajów drzewko ubiera wspólnie cała rodzina w dzień wigilijny."
To piękne drzewko ofiarował nam jeden z Rodziców p. Dariusz Kieruzal, tata Radka.
Jesteśmy wdzięczni p. Darkowi za ten piękny dar.